De sleazy-pool // Planeet vandenb
De sleazy-pool
Heel veel jongetjes dromen ervan profvoetballer te worden, maar er zijn er maar een handjevol die zelfs niet verder dan semi-prof komen. Ik heb nooit voetbal-ambitie gehad, maar ik was wel altijd gefascineerd door sleazy manieren om aan geld te komen. Maar net als dat gaat met jonge voetballertjes: ik ben nooit verder gekomen dan het semi-profniveau.
Ik had vroeger een raar baantje waarin ik veel te lang ben blijven hangen. Ik fietste iedere middag door Amsterdam en ik ging langs juweliers om graveerwerk op te halen en weg te brengen. Trouwringen, geboortebekers, horloges, soms een verzilverde ijsemmer. Ik verdiende een paarhonderd gulden per maand, en ik kreeg fooi van de juweliers, een paar tientjes per week, bij elkaar.
Ik denk dat ik een raar joch was, want in plaats van een beter betaald baantje zoeken, zorgde ik ervoor dat ik af en toe iets extra's verdiende met dat rare slecht betaalde baantje. Als ik jarig was, hoopte ik dat het regende, want met regen zeiden de juweliers dingen als 'je treft het niet, met die regen op de fiets', en dan kon ik zeggen: en het is nog mijn verjaardag ook. En dan kreeg ik wat extra fooi. Sleazy.
Ik verdiende ook een tijdje bij door software te verkopen aan de juweliers. Een jongen die ik kende brandde cd-roms met gepirateerde Windows ME, of Corel Draw, of muziek. Ik had een bestellijst bij me waarop de juweliers iets uit konden zoeken, en ik kocht dan zo'n cd-rom in bij die jongen voor vijf gulden, en ik verkocht 'm dan voor tien. Of misschien was het inkoop tien, verkoop twintig. Ik weet het niet meer precies, het is lang geleden.
En ik had iedere twee jaar flink wat extra inkomsten door de EK's en WK's. Ik zette dan de Amsterdamse Juweliers Voetbalpool op, een supersimpele pool waar iedereen aan mee kon doen, ook mensen die niet van voetbal hielden. Het enige dat de juweliers hoefden te doen, was voorspellen hoeveel doelpunten er het hele toernooi in de reguliere speeltijd zouden vallen. Ze betaalden 3 gulden, waarvan 1 gulden direct naar mij ging voor het organiseren, en 2 gulden gingen er in de pot. De juweliers vonden dat leuk, want ze konden op mijn lijst (alles ging op papier, er was nog nauwelijks internet) zien wat hun concurrenten hadden voorspeld.
De sleaze-factor zat in mijn eigen deelname. Ik bedacht de regels, en ik had bedacht dat ik zelf ook mee mocht doen. En omdat ik de pool opzette, was ik de eerste die 'm invulde. Daarom kon ik bij ieder WK bedenken: er worden gemiddeld 3 doelpunten per wedstrijd, dus er gaan totaal X doelpunten vallen. En bij ieder EK (dit was de tijd dat er maar 8 landen meededen aan een EK, dus er waren nooit voetbaldwergen bij) vielen er gemiddeld 2 doelpunten. X doelpunten dus. En ik won mijn eigen pool, iedere twee jaar. Heel sleazy, precies zoals ik het wilde.
Bovenstaand stukje schreef ik voor de Poolbode, de leukste voetbalpool van Nederland. Schrijf je in, want je moet toch wat qua voetbal kijken, dit EK.